چې پهٔ لار کښې دَ الله وي شهيد شوے
دے ژوندے هغهٔ ته ونهٔ وايې مړے
پهٔ دهٔ باندې ګمان هم دَ مړي مهٔ کړه
بامراد دے دے مراد ته رسېدلے
پهٔ هر وخت دَ نوي ژوند خاوند جوړيږي
چې کوم کس دَ عشق پهٔ اور وي سوزېدلے
مهربان څومره پهٔ هغه کس به خدائے وي
چې کوم کس ئې وي پهٔ مينه کړېدلے
پهٔ خندا به ئې هلته خولهٔ راغونډه نهٔ شي
چې ئې دلته څوک وي غم کښې ژړېدلے
اے مومنه دَ شبيؔر لاس ته وګوره
ګل دَ يار دَ مينې لاس کښې ئې نيسلے