ډکه ده دَ مينې دَ شرابو مېخانه دَ زړۂ
زړۂ زما چې کله نه دے شوے نښانه دَ زړۂ
زړۂ کښې مې چې کله نه راغلے دے جانان زما
وينمه چې ډکه ده دَ مينې پېمانه دَ زړۂ
زړۂ مې دَ هغهٔ، هغه زما، څنګه ئې پرېږدمه؟
ډکه ده دَ مينې دَ هغهٔ چې مې خانه دَ زړۂ
زړۂ کښې مې هغه دے دَ هغهٔ پهٔ کور کښې ناست يمه
ښکلے تصور مې دے رامخکښې جانانه دَ زړۂ
شور کښې دَ دنيا عقلونه ورک شولو شبيؔره خېر
څوک خو دې نن واوري دانعره يو مستانه دَ زړۂ