نمونځ دے څه؟ ځان پرېښودل خدائے اخستل دي
عاجزۍ سره ئې مخکښې ودرېدل دي
کنکشن ملاوَول دَ خدائے سره دي
اؤ خبرې رب سره پکښې کول دي
دي اعمال پکښې موجود دَ بندګۍ نو
دې سره دَ خدائے بنده ځان جوړول دي
دَ سجدې پهٔ ځائے نظر زمونږ پکار دے
پهٔ قيام کښې چې خشوع حاصلول دي
تصور کړه دَ مسجود مخکښې ولاړ يم
اودهٔ مهٔ يه شه پهٔ هوش ځان ويښول دي
کهٔ مشکل وي تصور کړه دَ کعبې بيا
تصور کښې کعبه مخکښې راوستل دي
کهٔ دا هم ګڼې مشکل نو پهٔ سوچ سوچ بيا
دَ کچه حافظ پهٔ شان الفاظ وئيل دي
پهٔ هر رکن کښې شامل دَ زړۂ پهٔ نيت شه
چې اعمالو کښې خپل زړۂ شاملول دي
خپل منشور دَ ژوند بيا وايه هر رکعت کښې
دَدې ښهٔ احساس پهٔ زړۂ کښې کښېنول دي
ستا قيام پهٔ عاجزۍ دې مزين شي
عاجزۍ سره رکوع کښې ټيټېدل دي
بيا مقام دَ عبديت يعنې سجده کښې
دَ مالک مخکښې سر دې کښې کښېښودل دي
التحيات کښې تهٔ معراج بيا مستحضر کړه
نمونځ کښې خدائے سره خپل ځان ملاوَول دي
دَ خدائے حکم دَ درود دَ استؤ دے
پهٔ دې حکم باندې هم عمل کول دي
پهٔ دعا کښې لهٔ خپل رب غواړه چې غواړې
څومره تهٔ ، پهٔ عاجزۍ دغه غوښتل دي
کهٔ دا نمونځ شولو صحيح ستا اے شبيؔره
ژوند بيا دغه شان پهٔ دې شان تېرول دي