دَ طريق جذب يو ښکلے ترجمان رومي ښکاريږي
پهٔ اسمان دَ معرفت دے لکه ستورے اؤ ځليږي
دَ الله دپاره دهٔ خپل ځان فنا کړلو باقي شو
فېض دَ شېخ ئې مثنوي کښې کړلو بند اوس ترې خوريږي
چې کوم اور دَ دهٔ دَ شېخ پهٔ زړۂ کښې بل ؤ دهٔ ترې و اخست
دغه اور دے مثنوي کښې، لمبې ځکه ترې نهٔ خيږي
دا اشعار دي ملغلرې دي دَ جذب ترجمانې
دا تحفه ده يو دَ مينې هغه کس ته چې پوهيږي
پهٔ دعوت دَ بې خودۍ ئې دَ خودۍ ورکؤ زېرے
دَ فنا بقا پهٔ لار کښې اے شبيؔره داسې کيږي