مکه مکرمه اؤ مدينه منوره

غواړي مې زړګےتلل مدينې وته ،ولې دا کعبه هم پرېښودے نهٔ شي

دلته نظاره چې دَ کعبې ده نو ، زړۂ نه نظاره مې دا وتے نهٔ شي

څښلے پهٔ بيا بيا مې دَ زم زم اوبه ، کله پهٔ بل ځائے کښې ملاويږي دا

څښمه که زۂ دا پهٔ کټورو باندې ، تنده دَ ايمان پرې ماتيدے نهٔ شي

دلته عبادت دَ طوافونو دے ، چرته عبادت داسې بل نشته دے

زړۂ اؤ تن زما ورنه تاويږي چې، داسې ترې بل ځائے کښې تاويدے نهٔ شي

دادَ رحمتونو پرناله چې ده ، داهم يو سمت ته اشاره کوي

چرتۀ چې رحمت دَ عالمينو دے ، هلته نه دَ تلو بغير کيدے نهٔ شي

خاوره چې دَ قبر ئې افضله ده ، عرش اؤ لهٔ کرسۍ نه کتابونو کښې

دلته نه دَ تلو خفګان لرمه خو ، هلته نه هم زړۂ مې صبريدے نهٔ۔شي

هلته نه کعبې ته مخ کوم به زۂ ، يم به قدمونو دَ رسول کښې زۂ

زړۂ دې اے شبيره فيصله وکړه ، ورشه مخکښې نور حصاريدے نهٔ شي

بله ورځ سحر وختي روانيدل وو

مدينې منورې ته زمونږ تلل وو

کنسترې مو کړې ډکې دَ زمزم

اؤ دَ شپې مونږه داخل شو پهٔ حرم

نيمه شپهٔ وه رش ؤ کم لږ پهٔ مطاف کښې

اساني مونږه ليدله پهٔ طواف کښې

دَ وداع طواف پهٔ وخت چې کوم حالات وي

څومره ګرم پهٔ دې وخت دَ زړۂ جذبات وي

نو دَدې يوه نقشه ده دې غزل کښې

تاسو هم لږ شیٔ شامل پهٔ دې عمل کښې