ديوانه يم ديوانه ديوانه يم ديوانه
کړمه ذکر زۂ هر دم ئې ده نعره مې مستانه
وسوزم ويلي شم اؤ ګريوان پهٔ خپله سيرې کړم زهٔ
ځان کړم خاورې ، منع ما کړي لهٔ دې څوک هم نه نه نه
ځان پهٔ عشق کښې ئې کړم ويلي وے مې سترګو کښې هغه بس
زۂ دَ ستا يم ته زما ئې ده دَ زړۂ مې ترانه
لګوي دې کهٔ پهٔ ما څوک دَ ريا لېبل لګیٔ دې
هغه غواړم، دنيا نه ، هغه غواړم دنيا نه
سوزيدونکے ئې دَ مينې مومي جسم هر وخت نوے
دَ کاکي دغه ګفتار دے يو طريقِ جانانه
کله مخکښې زما راشي کله سترګو نه پهٔ شا شي
دا دَ عشق دے امتحان يو ، مخکښې ځه نور ، پهٔ شا نه
عشق هوس کښې فرق څهٔ دے؟ اے شبيؔره جواب واوره
دَ عشق ذوق فدا کيدل دي ، دَ هوس ذوق سوقيانه