انتها کله لري کلام دَ عشق
ودرومه اے نادانه جام دَ عشق
ودرول غواړې دَ دې دا به کړې څنګه
شي کيدے چرته کښې اختتام دَ عشق
اخستل دي لهٔ هغهٔ ډېر ډېر پهٔ مينه
قدم ږده نور پهٔ رو رو پهٔ بام دَ عشق
ډک جامونه څښوه خلقو باندې هر وخت
ضرورت خلقو ته دے مدام دَ عشق
شريعت پهٔ جذب باندې کړه راټينګ تهٔ
اے شبيره دا کړه فيض نور عام دَ عشق