چې پهٔ زړۂ کښې دې خيال راغلو چې زۂ ښهٔ يم
وايه ځان ته کهٔ ښهٔ وم هم اوس ښهٔ نهٔ يم
ولې داچې څهٔٔ وخت ځان څوک وګڼي ښهٔ
لهٔٔٔ نظره دَ خدائےپرېوزي نو اوس څهٔٔ يم
څهٔٔ چې ښهٔ دي دَ الله پهٔ فضل شوي
ذمه دار دَ خرابيو خپلو زهٔٔ يم
دغه سوچ دَ حفاظت لاره ښودل کړي
زهٔ ليکونکے اوس دَ دغې قول پهٔ زړهٔ يم
ټول حالات دَ خېر الله راته جوړ کړي
زهٔ ئې ځان ته منسوب کومه جوړ اودهٔ يم
دا دَ نفس دي کارنامې ټولې شبيؔره
ماته کار ګوري هر وختې تنګ لهٔٔٔ دهٔ يم