سوز دَ زړۂ به پټومه
تعلق خپل بچ کومه
راته څهٔ چې وائی کوم به
دا خپل زړۂ چې ورکومه
زړۂ لهٔٔٔ غېر ځنې خالي کړم
چې ئې زړۂ کښې راولمه
چرته زۂ چرته دلبر مې
بس خو زۂ ورپسې ځمه
راسره کهٔٔ نشته دے څهٔ
زخمي زړۂ ورته ښايمه
زړۂ اؤ سترګو کښې زما دے
چې پهٔ زړۂ ئې وويشتمه
خلق وائي لېونے دے
دا اشعار چې زۂ ليکمه
اے شبيؔره دَ ليدو ئې
بهانه څهٔ جوړومه