ښار دَ عقل کښې اوس زهٔ وسېدل نهٔ کړم
چې صحرا نه زهٔ دَ عشق اوس وتل نهٔ کړم
کهٔ خادم شي دا دَ عشق لاس به ئې ښکل کړم
کينه عقل سره زړهٔ کښې ساتل نهٔ کړم
اچوم شربت دَ عشق ظرف کښې دَ عقل
پهٔ دې عقل زهٔ دَ نفس بيا منل نهٔ کړم
چې دَ عشق پهٔ اداګانو فدا نهٔ وي
ورته زهٔ دَ جذب اشعار اورول نهٔ کړم
دَ شبؔير اشعار دي خوښ دَ عاشقانو
چې کم ظرف وي ورته دا اورول نهٔ کړم